ปัญหาโลกแตกของสังคมไทย...หลังอยู่กินเป็นสามีภรรยา ผู้หญิงทุกคนย่อมใฝ่ฝันถึงความผาสุกของชีวิตคู่ เหมือนที่เคยเรียนรู้มาจากนิทานในวัยเด็ก...ในที่สุดเจ้าชายและเจ้าหญิงก็ได้อยู่ร่วมกันอย่างมีความสุขชั่วชีวิต ตราบนิจนิรันดร

แต่โลกความเป็นจริงของหลายคู่ หลายปีผ่านไป…เจ้าชายกลับกลายเป็นตัวร้าย สิ่งที่อยากฝันหวานชั่วชีวิตกลับกลายเป็นฝันร้ายแห่งชีวิต พร้อมการปรากฏตัวของหุ้นส่วนสวาท ผู้บั่นทอนสถานบันครอบครัว ทำไมสามีชอบนอกใจภรรยา หรือเพราะอะไรผู้ชายถึงมักไปมีอะไรนอกบ้าน…

ผมไม่มีคำตอบเดียวกันสำหรับทุกกรณี แม้ปัญหารูปแบบเดียวกัน แต่ลองดูตัวอย่างต่างๆ ที่ผมเจอ… หนุ่มรายหนึ่งมารับการตรวจรักษาที่แผนกผู้ป่วยนอกด้วยปัญหาอาการหย่อนสมรรถภาพทางเพศ… อาการแข็งตัวไม่เต็มที่ขององคชาตไม่ได้เกิดขึ้นทุกเวลา แต่เป็นเฉพาะกับคู่นอนบางคนโดยทั่วไป ถ้าเป็นกรณีมีอาการตอนอายุมากและเป็นทุกสถานการณ์ อย่างนี้สงสียว่ามีสาเหตุจากโรคทางกาย แต่ถ้าเป็นเมื่ออายุยังน้อยและเป็นเฉพาะบางสถานการณ์ อย่างนี้รู้เลยครับว่า เป็นจากจิตใจ… ตัวอย่างคลาสสิกที่หยิบยกขึ้นมาบ่อยๆ คือ นกเขาไม่ขันเกิดเฉพาะกับภรรยา แต่พอเจอสาวเอ๊าะๆ ปรากฏว่า สู้ยิบตา

แต่สำหรับผู้ป่วยของผมรายนี้แกมาแปลก… เซ็กซ์กับภรรยากลับปกติ แต่กับสาวรายใหม่กลับไม่สู้อย่างที่ใจหวัง… สืบค้นไปมาพบว่า ลึกๆ แกรู้สึกผิดต่อผู้เป็นภรรยา รู้สึกว่าตัวเองไม่ซื่อสัตย์ต่อชีวิตคู่ แต่สาเหตุที่ต้องไปมีสัมพันธ์ทางเพศกับหญิงอื่นเกิดขึ้นเพราะภรรยาไม่ต้องการมีกิจกรรมทางเพศต่อไปอีกแล้ว และเธอเองก็รับรู้และยินยอมให้สามีระบายความต้องการทางเพศกับหญิงอื่น ยังไงก็ตามสามีก็ยังรู้สึกผิดลึกๆ อยู่ในใจ… ความอึดอัด คับข้องใจ มีผลทำให้เกิดอาการไม่สู้ยามประชิดต่อหน้าข้าศึกในยามรบ หลังการรักษาผ่านไปหนึ่งเดือน อาการเปลี่ยนแปลงจากหน้ามือเป็นซอกรักแร้… ผู้ป่วยรายงานว่า ตอนนี้ 'การประชุมสุดยอด' กับสาวอื่นกลับได้ผลดียิ่ง จนฝ่ายหญิงเองก็แปลกใจ แต่กลับมีอาการ ฝ่อตัว กับภรรยา เพราะตอนนี้ภรรยาไม่ต้องการเซ็กซ์อย่างสิ้นเชิง ยามใดที่มีเพศสัมพันธ์กับเธอ กลายเป็นความรู้สึกว่าตนเองกำลังบังคับฝืนใจ ผู้เป็นภรรยาสุดที่รัก… 'การเจรจาสันติภาพ' จึงล้มเหลวเสียทุกครั้ง

กรณีอย่างนี้มีไม่น้อยเลยครับ ที่ฝ่ายหญิงมีภาวะบกพร่องทางเพศ (Sexual Dysfunction) เช่น มีอารมณ์ความต้องการทางเพศลดลงกว่าปกติ (Hypoactive Sexual Desire Disorder) หรือเป็นโรครังเกียจการร่วมเพศ (Sexual Aversion Disorder) หรือช่องคลอดเกร็งตัวจนไม่สามารถร่วมเพศได้เลย (Vaginismus) ซึ่งภาวะต่างๆ เหล่านี้ สามารถรับการบำบัดจากจิตแพทย์หรือนักจิตวิทยา แต่หลายคนปฏิเสธการรักษาแล้วยอมให้คู่สมรสไปหาทางออกนอกบ้าน…

สามีหลายราย เมื่อไม่ได้รับการตอบสนองภายในบ้าน หรือได้รับน้อยกว่าที่ควรได้รับ จะเกิดอาการ อดอยากปากแห้ง จนต้องไปพึ่ง 'หน่วยบรรเทาทุกข์' นอกบ้าน…อาจเป็นลูกน้องในที่ทำงาน เพื่อนหญิงวัยเหงา หรือแม้แต่สาวๆ กลุ่มหารายได้ในแนวนอน… กรณีอย่างนี้สรุปว่า สามีนอกใจเพราะ ทนหิวไม่ไหว อ้าว!…แล้วทีฝ่ายผู้หญิงเอง หลายต่อหลายรายก็ไม่ได้รับความสุขทางเพศจากสามี หิวบ้าง กินไม่อิ่มบ้าง ส่วนใหญ่ก็ไม่เห็นต้องไปหาของกินนอกบ้านเลย ทำไมผู้ชายต้องอ้างเหตุผลให้ตัวเองเรื่อง "ทนหิวไม่ไหว"

เรื่องนี้นักเพศศาสตร์วิเคราะห์และให้คำอธิบายว่า ในขณะที่สัตว์เพศเมียมีสัญชาตญาณของความรักลูก แต่สัญชาตญาณของสัตว์เพศผู้คือการสืบพันธุ์ สังเกตว่าสัตว์ตัวผู้หลายชนิดจะมี 'ฮาเร็ม' ส่วนตัว แวดล้อมไปด้วยตัวเมียเดินขวักไขว่ล้อมหน้าล้อมหลัง สามารถมีกิจกรรมเพื่อการสืบพันธุ์ไปได้เรื่อยๆ ไม่เลือกหน้า ถือว่าตัวเองไม่ใช่ทรัพย์สินทางปัญญาของใคร แต่ทำตัวเหมือนดาราเป็นบุคคลสาธารณะ เพราะฉะนั้นมนุษย์เพศผู้ ก็ยังมีสัญชาตญาณนี้ซ่อนเร้นอยู่ลึกๆ… ส่วนจะแสดงออกมากน้อยแค่ไหน ขึ้นอยู่กับวัฒนธรรม ค่านิยมของสังคมและโอกาสเหมาะๆ รวมทั้งมโนธรรมส่วนตัว เช่น ความซื่อสัตย์ต่อภรรยา ความสามารถในการยับยั่งชั่งใจตัวเอง…

ความแตกต่างระหว่างคนและสัตว์ก็อยู่ที่ตรงนี้ หากพฤติกรรมทั้งหมดของมนุษย์ เป็นไปตามสัญชาตญาณดั้งเดิม คนๆ นั้นก็ไม่ต่างจากสัตว์ระดับล่างๆ ใครได้ดูหนังไทยเรื่อง จัน ดารา ก็จะเห็นพฤติกรรมคุณหลวงที่ไม่มีความยับยั้งชั่งใจในเรื่องทางเพศ สำส่อนไปทั่วบ้าน ไม่จำกัดทั้งบุคคล เวลา และสถานที่ ความเสียหายที่ตามมาไม่ได้เกิดเฉพาะกับตัวเองเท่านั้น แต่ยังกระทบไปจนถึงรุ่นลูกรุ่นหลาน…ถ้าดูหนังเรื่องนี้อย่างมีสติและใช้ปัญญา จะเข้าถึงแก่นของภาพยนต์ที่ชี้ให้เห็นเรื่องเวรและกรรมโดยแท้

ดังนั้น…ถ้าผู้ชายตระหนักรู้ตัวเองว่า มีสัญชาตญาณการสืบพันธุ์ซุกตัวอยู่ในจิตไร้สำนึก ก็ต้องคอยควบคุม ฝึกข่มใจ เดี๋ยวนี้พอเวลาผมเจอสาวๆ ขาวสวยหมวยอึ๋ม ก็ต้องถอยห่างเหมือนกัน… เพราะอยู่ใกล้ๆ แล้วสังเกตตัวเองว่าความคิดไม่ค่อยสะอาดสะอ้าน…

สามีหลายรายไม่อดไม่หิวเรื่องบนเตียงกับคู่ชีวิต แต่ก็ยังมิวายหาโอกาสมีกิจกรรมเข้าจังหวะ กับสาวอื่นผู้มิได้เป็นภรรยาตน หรืออย่างน้อยก็ไม่อยากเสียโอกาสเมื่อมีโอกาส หลายครั้งที่ผมเปรียบเพศสัมพันธ์เหมือนการกินอาหาร เพราะก่อให้เกิดรสชาติเช่นเดียวกัน… เพียงแต่อาหารเป็นรสชาติทางลิ้น ส่วนเพศรสเป็นสุขสัมผัสทางผิวหนัง เรื่องอาหาร ยังต้องมีการปรุงแต่งรสชาติให้น่าดูน่ากิน แม่ครัวฝีมือดี ลูกค้าติดใจ แต่นอกจาก ปรุง แล้ว ยังต้องมีการ ปรับเปลี่ยน หมุนเวียนชนิดให้หลากรสในหลายมื้อถึงจะอร่อย แต่กินอย่างเดียวซ้ำเดิมตลอดทุกมื้อทุกวัน ปลายทางคือ ความเลี่ยนเอียน

อย่าปล่อยให้เซ็กซ์เหมือนอ่านนิทานเล่มเดียวชั่วชีวิต ขึ้นต้นเล่าเรื่องก็รู้ฉากต่อไป เลยไปจนถึงตอนจบของเรื่องเหมือนเปิดเทปเดิมซ้ำๆๆๆๆ แต่งงานสิบปีต้องทนฟังนิทานเรื่องเก่าเกือบพันเที่ยว…ทางแก้คือ เนื้อเรื่องเดียว ต้องมีหลายเวอร์ชั่น มันต้องพลิกผันตามสถานการณ์ เพิ่มลูกเล่นในการเล่าเรื่อง เปลี่ยนฉากสลับตอนชวนให้ติดตาม แถมหักมุมตอนท้ายเรื่อง

ครั้งหนึ่ง ในการทำหน้าที่วิทยากรบรรยายปัญหาเรื่องเพศในคู่สมรส ผู้ฟังชายรายหนึ่งให้ความเห็นจากประสบการณ์ส่วนตัว พูดด้วยสำนวนโดนใจ…หลายคนฟังแล้ว พุทธิปัญญาปรากฏตัวขึ้นอย่างพวยพุ่ง…

" เซ็กซ์ในบ้าน มันอิ่ม…แต่ไม่อร่อย
เซ็กซ์นอกบ้าน มันอร่อย…แต่ไม่อิ่ม "

เพศศึกษาสำหรับคู่สมรส มีวัตถุประสงค์เพื่อให้สามีและภรรยาสร้างความสุขทางเพศในคู่ของตน โดยไม่ต้องไปแสวงหาความสุขนอกบ้าน พูดง่ายๆ คือ ทำให้อิ่มและอร่อยในบ้าน เพียงพอต่อสิ่งที่ธรรมชาติกำหนดให้เป็นครรลองปฏิบัติของมนุษย์ หน้าที่ของมนุษย์คือการปฏิบัติให้เกิดความถูกต้อง รู้จักความเพียงพอ ไม่เสพเกินความพอดี เหมือนกินอาหาร ต้องมีมารยาท ไม่กินมูมมาม ไม่กินมากจนจุกแน่นหรืออ้วนเกิน
ถ้าเซ็กซ์ในบ้าน ได้รับทั้งความอิ่มและเอร็ดอร่อย แล้วสามียังต้องการเพิ่มเติมจากนอกบ้าน ก็มักเป็นเรื่องของความไม่รู้จักคำว่าพอดี… เรียกว่า "ตะกละตะกราม" ซึ่งมีเหตุมาจากสัญชาตญาณที่ควบคุมไม่เป็นนั่นเอง

โดย นพ.สุกมล วิภาวีพลกุล
ที่มา.. life & family ปีที่ 6 ฉบับที่ 70 มกราคม 2545